ustawiczny

ustawiczny
прил.
• безустанный
• беспрерывный
• неизменный
• непрерывный
• непрестанный
• неустанный
• неусыпный
• постоянный
* * *
ustawiczn|y
непрестанный, неустанный, беспрестанный;

cierpieć na \ustawicznye bóle głowy

страдать постоянными головными болями
+

bezustanny, ciągły, nieprzerwany

* * *
непреста́нный, неуста́нный, беспреста́нный

cierpieć na ustawiczne bóle głowy — страда́ть постоя́нными головны́ми бо́лями

Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "ustawiczny" в других словарях:

  • ustawiczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} trwający ciągle, długo, przewlekły, nieustanny, stały, niekończący się, powtarzający się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustawiczny strach, lęk, niepewność. Ustawiczne problemy, troski. Ustawiczne wojny.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ustawiczny — ustawicznyni «ciągły, nieustanny; stały» Ustawiczna praca. Ustawiczne kłopoty. Ustawiczne zmartwienia. Ustawiczne walki. Ustawiczni malkontenci …   Słownik języka polskiego

  • ciągły — 1. «dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie; bezustanny, ustawiczny; stale się powtarzający, stały» Dźwięki ciągłe. Praca, produkcja ciągła. Ciągły ruch. Ciągłe podróże, zabawy. Ciągły ogień artyleryjski. Działanie,… …   Słownik języka polskiego

  • nieprzerwany — 1. «trwający stale, bez przerw; stale istniejący, nieustanny, ustawiczny» Spać nieprzerwanym snem. 2. «nie mający przerw przestrzennych, ciągły, jednolity» Nieprzerwany sznur pojazdów. Woda płynęła nieprzerwanym strumieniem …   Słownik języka polskiego

  • nieustający — «trwający ciągle, bez przerw przez dłuższy czas; ustawiczny, ciągły, stały, nieustanny» Nieustający hałas. Nieustający ból. ◊ pot. Nieustające zdrowie! «zwyczajowa formułka wypowiadana przy wznoszeniu kolejnych toastów» …   Słownik języka polskiego

  • nieustanny — «trwający ciągle, bez przerw; stały, ustawiczny, ciągły, nieustający» Nieustanny gwar. Nieustanny szum morza. Nieustanne rozmowy, prośby. Nieustanny deszcz …   Słownik języka polskiego

  • permanentny — książk. «nieprzerwanie trwający, ciągnący się bez przerwy; ustawiczny, trwały, ciągły» Permanentny deszcz. Permanentne narzekanie, biadolenie. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • pośpiech — m III, D. u, blm «szybkie, śpieszne działanie; śpieszenie się» Nerwowy, gorączkowy, ustawiczny pośpiech. Naglić do pośpiechu. Robić coś w pośpiechu, bez pośpiechu …   Słownik języka polskiego

  • ustawicznie — przysłów. od ustawiczny Ustawicznie narzekać, martwić się, niepokoić się. Ktoś jest ustawicznie zmęczony, chory …   Słownik języka polskiego

  • wiekuisty — książk. podn. 1. «nieograniczony w czasie, istniejący, trwający zawsze; nieśmiertelny, nieskończony, wieczny (używane tylko w odniesieniu do życia pozagrobowego)» Wiekuista chwała. Wiekuiste szczęście. ∆ rel. Światłość wiekuista «według wierzeń… …   Słownik języka polskiego

  • ustaunas — ×ustaũnas, à (l. ustawiczny) adj. (4) nuolatinis: Aš pas savo poną esu ustaũnas darbininkas Šln …   Dictionary of the Lithuanian Language


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»